Prospectserie HE 91 "glazen trein" elektrisch treinstel van de Deutsche Bundesbahnen (DB). Paars-beige kleur. Type rond 1965. Model: DCC-/Sx-Decoder en geluidsfuncties standaard schakelbaar. Geregelde hoogvermogenaandrijving. 2 aangedreven assen in een draaistel. Tractiebanden. Standaard ingebouwde interieurverlichting. Drie koplampen en twee rode achterlichten in conventionele modus, digitaal schakelbaar. Onderhoudsvrije, warmwitte LED-verlichting. Interieurverlichting kan worden onderworpen aan andere digitale functies. Draaischijven met prototypisch verschillende lengte schreefletters. Geïntegreerd in meubilair. Gebruikt panoramisch raam. Op het dak van elk een schaar en een pantograaf pantografen enkelarmig dubbel schuifstuk. Lengte ht 23,7 cm. Begin jaren 1930 voelde de Duitse Staatsspoorwegen (DRG) toenemende concurrentie van motorvoertuigen en bussen. Dehalb werden er verschillende pogingen gedaan om de klantenservice te verbeteren en reizen aantrekkelijker te maken. Om de nieuwe impuls van het excursieverkeer te definiëren, werden bij de autofabriek Fox en AEG (stroomvoorziening) twee elektrische zichtrijtuigen besteld, die de latere ? Glazen Treinen? een van de paradepaardjes van de DRG moest worden. Deze voertuigen moesten voldoen aan de speciale eisen van de recreatiediensten in de bijzonder charmante Beierse en Oostenrijkse Alpen: hoe de passagiers vanuit hun onbelemmerde uitzichtstoelen in alle richtingen in het landschap konden kijken. Hiervoor moesten de ramen en het dak zo weinig mogelijk niet-transparante onderdelen bevatten. Uit economische overwegingen moet ook dat veel onderdelen van de treinstellen eenheid HE 25 en 31 worden aanvaard. Aan deze voorwaarden werd voldaan: De grote ramen op de voorbladen en in het schuine dak maakten goed zicht mogelijk. De volledig gelaste carrosseriedelen en bladen hebben een enkele aan elke kant van de centrale ingang. Om vrij zicht te hebben, is de wasruimte in het midden van de ingang verlaagd tot bijna de hoogte van de vensterbank. De rugleuningen zijn neergeklapt. Twee Tatzlagermotoren werkten aan beide assen in het draaistel, het tweede draaistel bleef apathisch. De rest van de elektrische uitrusting was georganiseerd volgens de principes van de eenheid onder de vloer van de auto. Op 14 juli tot 13 oktober 1935 werd in het nog niet geheel voltooide elektrische gedeelte elt 1998 (later 91 01 HE) op de tentoonstelling in Neurenberg ? 100 jaar Duitse spoorwegen ? gepresenteerd. De tweede wagen elt 1999 (later 91 02 HE) kon in september 1935 worden afgevoerd en nam deel aan de parade van grote wagens voor het 100-jarig jubileum. De twee rijtuigen reden kort daarna vanuit München in speciale diensten op geëlektrificeerde lijnen in Zuid-Duitsland en Oostenrijk. Aanbiedingen waren toen en na de Tweede Wereldoorlog ook erg populair? Karwendel Tour? of? Grand Tour alpin? Een bomaanslag in München in de nacht van 9 op 10 maart 1943 maakte een einde aan de korte carrière van de HE 02 91. Hij brandde volledig uit. Uitbesteed aan Bichl en ommuurd in de lokale motor gegoten zijn broer over de oorlog ongedeerd en was al snel terug in nuttige recreatieve dienst, en sinds 1968 is het net zo genoemd UIC 491001-4. Zijn carrière kwam abrupt tot een einde op 12 december 1995 toen hij in botsing kwam met een trein op het station van Garmisch-Partenkirchen. Tegenwoordig staat de zwaar beschadigde? Glazen Trein? in het Augsburgse spoorwegpark, in afwachting van betere tijden.
